an online visual and expressive diary of everyday life. thoughts, sensitivities, courage, fears, online discussions and ideas about the change in the sail of life.
8.3.07
quote #002
"...οτι θυμάσαι δε βουλιάζει..." μιλτος Π. 24.02.07
2 comments:
Anonymous
said...
¨Οτι θυμασαι δε βουλιαζει¨
Το πρωτο πραγμα που μου αρεσει να κανω το πρωι του Σαββατου, οπως και σημερα, ειναι να απολαμβανω ενα φλυτζανι δυνατο καφε και να αφηνω τις σκεψεις μου να “προκαλουν¨τα συναισθηματα μου οπως ενα αμαξι αυξανει ταχυτητα λιγο πριν το πορτοκαλι φως δωσει τη θεση του στο κυριαρχο κοκκινο.
Ο κοκκινος σηματοδοτης μου για σημερα ηταν η απροσμενη κουβεντα ενος ανθρωπου σε εναν αλλον που το μυαλο του γνωριζε μολις λιγες ωρες ενω το συνασθημα τον ειχε “γνωρισει” πολλα χρονια τωρα. Θεσσαλονικη…
¨Οτι θυμασαι δε βουλιαζει¨
…Χρειαστηκε ενα μικρο ταξιδι μολις 6 ωρων οχι για να καταλαβω πως οτι θυμασαι δεν βουλιαζει (το υποψιαζομουν ηδη) αλλα για να επιβεβαιωσω πως οτι βουλιαζει το θυμασαι για παντα!
Το θυμασαι γιατι θελεις? Το θυμασαι γιατι θρηνεις το…ναυαγιο? Το θυμασαι γιατι δε μπορεσες να το σωσεις? Το θυμασαι γιατι ετσι κι αλλιως ηταν δημιουργημα σου?
Μπορει ολα τα παραπανω, μπορει και κανενα απο αυτα!
Με ταραζει ομως η υποψια οτι ισως το θυμασαι, επειδη το ιδιο το αντικειμενο της αναμνησης παιζει ενεργο ρολο και διαρκως σφηνωνεται στην σκεψη σου, σαν την ηλιαχτιδα το πρωινο που πολιορκει με μανια το παντζουρι και…τι συμπτωση…παντα βρισκει μια μικρη χαραμαδα και στοχευει ακριβως στα ματια σου για να σε “ξυπναει”!
Με το καιρο συνηθιζεις σε τετοιες πολιορκιες! Αραγε σε δυναμωνουν ή σου αδειαζουν το πολυτιμο περιεχομενο των συναισθηματων σου? Δε ξερω…
Εχω την παρανοικη αισθηση οτι καποιος μας ανεφοδιαζει αυτο το περιεχομενο με ενα μαγικο τροπο, οπως η καμαριερα στο ξενοδοχειο ανεφοδιαζει το mini bar. Δε την ξερεις, δε την εχεις δει, ομως παντα βρισκονται ολα στη θεση τους. Η μονη διαφορα μετα απο λιγο καιρο ειναι οτι δε σου κανουν πια αισθηση! Τα εχεις συνηθισει, τα εχεις βαρεθει και δε βρισκεις την καμαριερα ποτε να της ζητησεις να σου αλλαξει το περιεχομενο και τοτε….
¨Οτι θυμασαι δε βουλιαζει¨
…Τοτε μαλλον πρεπει να φυγεις απο το ξενοδοχειο διοτι…το περιεχομενο δεν αλλαζει οπως ακριβως οτι θυμασαι δεν βουλιαζει…
σκεψεις, αποτυπωσεις σ'ενα blog και επικοινωνια μεσω διαδικτυου. φιλε μου ειναι σημαντικο να μπορεις να θυμασαι ΚΑΙ οτι βουλιαζει, διοτι για να βουλιαξει σημαινει οτι καποτε ειχε σαλπαρει (ανοιξε πανια) και εβαλε στοχο μια Ιθακη. Αρα ηταν και ειναι σημαντικο!
για μενα πλεον δεν υπαρχει χρονικη ταξινομηση πραγματων! ειναι ολα αναμικτα σ'ενα milkshake απο εμπειριες, ειναι εγω, εσυ και ολοι μας!
σ'ευχαριστω ΠΟΛΥ για το comment. στο επανιδειν (εννοειται στον Αχινο!)
2 comments:
¨Οτι θυμασαι δε βουλιαζει¨
Το πρωτο πραγμα που μου αρεσει να κανω το πρωι του Σαββατου, οπως και σημερα, ειναι να απολαμβανω ενα φλυτζανι δυνατο καφε και να αφηνω τις σκεψεις μου να “προκαλουν¨τα συναισθηματα μου οπως ενα αμαξι αυξανει ταχυτητα λιγο πριν το πορτοκαλι φως δωσει τη θεση του στο κυριαρχο κοκκινο.
Ο κοκκινος σηματοδοτης μου για σημερα ηταν η απροσμενη κουβεντα ενος ανθρωπου σε εναν αλλον που το μυαλο του γνωριζε μολις λιγες ωρες ενω το συνασθημα τον ειχε “γνωρισει” πολλα χρονια τωρα. Θεσσαλονικη…
¨Οτι θυμασαι δε βουλιαζει¨
…Χρειαστηκε ενα μικρο ταξιδι μολις 6 ωρων οχι για να καταλαβω πως οτι θυμασαι δεν βουλιαζει (το υποψιαζομουν ηδη) αλλα για να επιβεβαιωσω πως οτι βουλιαζει το θυμασαι για παντα!
Το θυμασαι γιατι θελεις?
Το θυμασαι γιατι θρηνεις το…ναυαγιο?
Το θυμασαι γιατι δε μπορεσες να το σωσεις?
Το θυμασαι γιατι ετσι κι αλλιως ηταν δημιουργημα σου?
Μπορει ολα τα παραπανω, μπορει και κανενα απο αυτα!
Με ταραζει ομως η υποψια οτι ισως το θυμασαι, επειδη το ιδιο το αντικειμενο της αναμνησης παιζει ενεργο ρολο και διαρκως σφηνωνεται στην σκεψη σου, σαν την ηλιαχτιδα το πρωινο που πολιορκει με μανια το παντζουρι και…τι συμπτωση…παντα βρισκει μια μικρη χαραμαδα και στοχευει ακριβως στα ματια σου για να σε “ξυπναει”!
Με το καιρο συνηθιζεις σε τετοιες πολιορκιες!
Αραγε σε δυναμωνουν ή σου αδειαζουν το πολυτιμο περιεχομενο των συναισθηματων σου?
Δε ξερω…
Εχω την παρανοικη αισθηση οτι καποιος μας ανεφοδιαζει αυτο το περιεχομενο με ενα μαγικο τροπο, οπως η καμαριερα στο ξενοδοχειο ανεφοδιαζει το mini bar.
Δε την ξερεις, δε την εχεις δει, ομως παντα βρισκονται ολα στη θεση τους. Η μονη διαφορα μετα απο λιγο καιρο ειναι οτι δε σου κανουν πια αισθηση! Τα εχεις συνηθισει, τα εχεις βαρεθει και δε βρισκεις την καμαριερα ποτε να της ζητησεις να σου αλλαξει το περιεχομενο και τοτε….
¨Οτι θυμασαι δε βουλιαζει¨
…Τοτε μαλλον πρεπει να φυγεις απο το ξενοδοχειο διοτι…το περιεχομενο δεν αλλαζει οπως ακριβως οτι θυμασαι δεν βουλιαζει…
“Today I had a thought...”
σκεψεις, αποτυπωσεις σ'ενα blog και επικοινωνια μεσω διαδικτυου. φιλε μου ειναι σημαντικο να μπορεις να θυμασαι ΚΑΙ οτι βουλιαζει, διοτι για να βουλιαξει σημαινει οτι καποτε ειχε σαλπαρει (ανοιξε πανια) και εβαλε στοχο μια Ιθακη. Αρα ηταν και ειναι σημαντικο!
για μενα πλεον δεν υπαρχει χρονικη ταξινομηση πραγματων! ειναι ολα αναμικτα σ'ενα milkshake απο εμπειριες, ειναι εγω, εσυ και ολοι μας!
σ'ευχαριστω ΠΟΛΥ για το comment.
στο επανιδειν (εννοειται στον Αχινο!)
Post a Comment